додан — [دادن] 1. ба ихтиёри касе вогузоштан, супурдан: ба мактаб додан, ба дасти касе додан (чизеро); бахшидан, ато кардан: зиндагӣ додан, ҳаёт додан, шифо додан 2. маҷ. ба шавҳар додан, ба қайди никоҳи касе даровардан ( и духтаре) 3. маҷ. гуфтан: салом … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
доданӣ — [دادني] сифати феълии замони оянда аз додан; додан хостан; он чи бояд дода шавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Доданим — Додан’им (Быт.10:4 ; 1Пар.1:7 ) один из сыновей Иавана сына Иафета, родоначальник (имя) племен, населявших, как полагают, остров Родос (евр. Роданим) … Библия. Ветхий и Новый заветы. Синодальный перевод. Библейская энциклопедия арх. Никифора.
Доданим — Додан’им (Быт.10:4 ; 1Пар.1:7 ) один из сыновей Иавана сына Иафета, родоначальник (имя) племен, населявших, как полагают, остров Родос (·евр. Роданим) … Полный и подробный Библейский Словарь к русской канонической Библии
қарор — [قرار] а 1. ором; оромиш, осоиш; қарор надоштан дар ҷое а) ором набудан, собит набудан, дар ҳоли ҷунбиш ва ҳаракат будан; б) ором нагирифтан, дер наистодан дар ҷое; қарор аз касе бурдан орому осоиши касеро барҳам додан, касеро беқарор кардан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гап — [گپ] 1. сухан, калом, гуфтор; гуфтугӯ 2. сухани беасос, лоф 3. маҷ., лаҳҷ. гаштак; гап гап а) гуфтугӯ, чақ чақ, сӯҳбат; б) гапҳои беҳуда, овозаҳои ҳархела, миш миш дар ҳаққи касе (чизе); гапи беҳуда сухани пуч, гапи бемаънӣ; гапи беҷо ҳарфи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дод — I [داد] асоси замони ҳозира гузашта аз додан II [داد] 1. бахшиш, ато; инъом 2. адл, инсоф, адолат; дод густурдан адлу инсоф пойдор кардан, адолат ба кор бурдан; дод додан қатъи низоъ кардан; адолат ба кор бурдан, ҳукм ба тарафи ҳақ кардан; доди… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қувват — I [قوه // قوت] а 1. зӯр, қудрат, нерӯ: қувваи ҷисмонӣ, қувваи бозу, қувваи даст, қувваи худро нишон додан, ба коре қувват расидан 2. тоб, тавон, тоқат, мадор, маҷол; қувваи коре надоштан маҷол надоштан барои иҷрои коре 3. маншаи моддии воқеъ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ош — [آش] 1. хӯроки пухта, таом, хӯроки гарм 2. палав; оши дампухт оши палаве, ки бо алави паст пухта шудааст; оши кавар маҷ. оши мурда; оши кашк оши суюқе, ки бо ярма, ҷав ё ҷуворӣ пухта ҷурғот ё қурут (кашк) ҳамроҳ мекунанд; оши кӯҳнадам палаве, ки… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ